Miał być kamyczek, ale lało niemiłosiernie. Mimo że w końcu się wyprawiliśmy to i tak nie dojechaliśmy. Utknęliśmy przy wodospadzie a potem powróciliśmy do Stavanger. No i nie będzie opisu, bo całe popołudnie usiłowaliśmy zaplanować i domknąć trasę.A teraz spać. Dodatek 🙂 Kamyczek to nazywa się Krijagg, a wodospad to Manafosen 🙂 Lało jak diabli,…
Przypłynięcie o 10 więc od rana leżakowanie na pokładzie słonecznym. Po zacumowaniu biegiem 10 pięter w dól z 13 na 3 na którym pozostał Szarak. Odnalazł się – nawet nie tęsknił. Wyjazd z promu i szok. Kamienna pustynia dróg. Nie ma jak się zatrzymać – od razu wpadamy na autostradę, tunel i lądujemy na stacji…
A miało być tak pięknie. Wyjazd o 4 – zaplanowany zapas 2 godziny, obiad w Niemczech, autografy, wywiady… Prom odpływa o 14, od 12 zaczyna się odprawa – tak mieliśmy dojechać. Już o 11 z planowanych zapasów nic nie było a skręt z autostrady na Kiel zakończył się tablicą z drogowskazem i przekreślonym napisem Kiel.…
Realizujemy odłożone na półkę marzenie wyprawy w rodzinne strony naszych Asgardów. A ponieważ benzyna tam po 9 albo i więcej każde spanie po kilkaset to mamy furę pełną żarcia, namiot, śpiwory i… nie za bardzo zaplanowaną trasę za to 2 tygodnie wolnego i cel: minąć koło podbiegunowe i dotrzeć to „najbardziej polskiego” miasta w Norwegii…
Czas zakończyć japońskie wspomnienia. W tym roku w zimie mamy jedno wspomnienie: podgrzewana deska klozetowa. Coś z czego śmialiśmy się jeszcze pół roku temu, coś do czego podchodziliśmy z „taką pewną nieśmiałością” trzy miesiące temu teraz jest naszym marzeniem 🙂 Czas przeszukać sklepy, ale to już może na przyszłą zimę. A zimą koty śpią. Nie…
Dziś tylko spokojny wyjazd przez Osakę do Himeji. Wymeldowaliśmy się z hotelu. Bagaże wylądowały w przechowalni. Naszym ulubionym shinkansenem dotarliśmy do Himenji. I spokojna wyprawa się zakończyła. Marzena zostawiła komórkę w hotelu. Zaczęła się akcja poszukiwania namiarów na hotel. Wszystkie dane zostały w przechowalni. Dodatkowo komputer bossa zatkał się stadem aktualizacji. Dopiero „ostatnia najważniejsza kieszeń”…